We gaan even terug in de tijd…
Het is het jaar 2002 en mijn dochter is nog geen 24 uur geleden geboren. Ik zit aan tafel bij een groot gerenommeerd trainingsbureau om een assessment over mijzelf door te nemen. Het viel de interviewers op dat ik totaal niet scoorde op de competentie ‘ambitie’. Het bevreemdde en intrigeerde hen tegelijk. Waarom had deze man gesolliciteerd op zo’n zwaargewicht functie als trainer. Zijn CV lijkt te kloppen. Wie is dat en wat is zijn verhaal? Is hij wel geschikt voor de functie?
Al scoorde ik misschien niet op de competentie ‘ambitie’, man, wat had ik een drive en ambitie om iets te bereiken… Maar in dat sollicitatiegesprek kwam dat zeker niet tot z’n recht. Naderhand begon ik aan mezelf te twijfelen en vroeg ik me af of ik eigenlijk wel wist wat ik wilde.
Ik had al jaren een droom. Een droom om mensenlevens te veranderen. Ik was geïnspireerd door het boekje ‘Teaching to change lives’. En als bevlogen docent had ik al heel wat leerlingen en volwassenen meegenomen in de zoektocht die ‘het leven’ heet. Wie ben je? Waarom doe je wat je doet? Wie is de ander? Hoe verhoud je je tot elkaar? Hoe kan je voldoening vinden in je werk? Waarom kan je met de één zo goed opschieten en wil je de ander graag vermijden? Dat soort vragen. Vragen waar je een leven lang over kunt doen om er een antwoord op te vinden.
Die droom sudderde eigenlijk al vanaf mijn studietijd in 1992 – 1997. Ik deed twee studies tegelijk en daarbij importeerde ik studieboeken uit de UK en VS en verkocht deze aan medestudenten en docenten. Ik verdiende er wat aan, kon goedkoop zelf aan boeken komen en deed mijn eerste ervaring op in het ondernemen. Ik ontdekte dat ik het leuk vond, makkelijk de juiste contacten wist te leggen en mijn handel aan de man wist te brengen. Toch was het ondernemen te onbekend om daar vol voor te gaan en zo ben ik na mijn studie de kansel opgeklommen en als docent in het middelbaar onderwijs aan het werk gegaan. O man, daar leer je hoe je les moet geven en een inspirerend betoog moet houden. Wat een leerzame jaren waren dat….
Het vak als docent deed ik met plezier, maar ik wilde meer… (ambitie??). In overleg met mijn vrouw besloot ik een post-hbo studie in het HRD-vak te gaan doen van 2000-2001. Ik dacht dat het trainersvak mij ging brengen wat diep in mij naar buiten wilde komen. Maar ja, toen ik net klaar was begon er wereldwijd een crisis vanwege 9/11. Nergens werden trainers aangenomen. En de kans die ik kreeg in 2002 verspeelde ik. Achteraf was ik daar wel blij om. Na mijn opleiding in het HRD-vak wilde ik wel gelijk aan de slag met mijn kennis. Dus dat hebben mijn leerlingen toen geweten. Ze vonden mijn manier van lesgeven – soort van trainen – eigenlijk best wel leuk.
Pas in 2005 bleek de tijd rijp voor de volgende stap om mijn droom na te jagen. Ik had een supergaaf product gevonden, de DISC analyse, die ik voor een betaalbare prijs op de markt kon brengen. Toen ben ik voor mezelf begonnen. Vol overgave en enthousiasme stapte ik het ondernemerschap in, een voor mij toch behoorlijk onbekende wereld. Met het advies in mijn achterhoofd van de eigenaar van een grote meubelwinkel in Alkmaar: “Als je jong bent moet je schulden durven maken!” Daarmee bedoelde hij eigenlijk: durf te investeren, want dat zijn schulden die zichzelf terug kunnen verdienen. Nu moet je weten dat mijn vrouw meer van de cijfers is dan ik en zij heeft de investering eerst goed doorgerekend om zeker te weten dat we het met de verkoop van de DISC analyses inderdaad weer terug konden verdienen.
Op 30 september 2005 was het eindelijk zover en zag ‘Inspirational Learning Events’ op onze zolderkamer het licht. Later werd dat DISC Factor.
10 jaar duurde het voordat de droom die ik had genoeg gerijpt was om werkelijkheid te worden. In die tien jaar heb ik levenservaring opgedaan, skills geleerd, ontdekt wat ik niet wilde, frustraties opgedaan, ben ik meermaals tegen mezelf aangelopen en heb ik elke keer weer verlangend gezocht naar die toekomst die in mij haar lied zong.
En nu 15 jaar verder… tja… het zijn jaren geweest met enorme groeicurven. De eerste vijf jaar van de vijftien had ik veel te grote idealen en wensen. Het zou me lukken; maar ja, hoe pak je het aan, niemand kende mij, het bedrijfsleven was nieuw voor me, waar moest je beginnen? Hoe maak je jezelf bekend? En… ik bleef tot 2008 ook nog bij mijn werkgever op school werken, had een jong gezin, had bestuurlijke verantwoordelijkheden en een zeer intensief sociaal leven.
Hard werken… maar met een duidelijk doel voor ogen, geïnspireerd door mijn droom die ik wilde verwezenlijken en mijn lieve vrouw die achter me stond en mij aanmoedigde in dit avontuur.
Een belangrijk motto voor mij was: Focus je op waar je goed in bent en verbeter dat elke keer weer, bied kwaliteit en heb oog voor je klant. Het werkte, er kwam steeds meer mond op mond reclame, de beste marketing die er is volgens mij. Naast natuurlijk een goed vindbare, heldere website, mooie materialen en een team van medewerkers en freelancers die zich enthousiast inzetten voor het bedrijf. Dat is in ieder geval waardoor DISC Factor geworden is wat het nu is. Een mooi bedrijf met enthousiaste mensen waar ik trots op ben en dat al voor veel mensen betekenisvol is geweest.
Wat ik niet kon vermoeden is dat DISC slechts het begin was. DISC gaf en geeft inzicht in gedrag en communicatie zoals je weet. Later begreep ik nog meer over mezelf toen mijn leermeester uit Amerika me uitlegde op welke manier ik mijn werk aanpak vanuit het Denkstijlen model en waar die enorme gedrevenheid vandaan kwam vanuit mijn Drijfveren. Als kers op de taart verschijnt er binnenkort nog een laatste assessment dat inzicht geeft in de Diepere Motivatoren. Dat brengt in beeld waardoor je batterijen opgeladen worden en waar je energie van krijgt.
En dat vierdimensionele plaatje… wow! Dat geeft zo ontzettend veel handvaten om dat lied en die power in jezelf, in mijzelf te begrijpen. Dat gun ik iedereen.
Al met al is mijn conclusie dat ondernemen begint met het luisteren naar het ‘lied’ dat je misschien wel van jongs af aan in je hoort zingen. Een gevoel, een intentie, een droomwens, een… hoe-moet-je-het-noemen… Je moet een beetje naïef zijn en een koppige wilskracht hebben om tegen beter weten in en door financiële crisissen heen je weg te blijven zoeken en vinden.
En in al die tijd moet je kei en keihard aan jezelf werken. Aan wie je bent als persoon, aan je karakter. En ook aan wat je kunt met jouw set unieke gaven om de wereld om je heen te cultiveren en mooi te maken. En heb je iets van een onnoembare, ontembare drang of verlangen nodig dat diep van binnen zit om iets te willen bereiken of te willen betekenen.
De instrumenten die ik heb mogen verzamelen helpen om die droom te vangen in woorden. Woorden helpen weer om focus te bepalen. En de weg naar de verwezenlijking van iedere droom komt sneller tot stand als je je bewust bent van dat lied dat in je leeft en een uitweg zoekt. De koppeling tussen de vier instrumenten was er nog niet toen ik begon. Wie nu dus aan het ondernemerschap begint kan met een grote voorsprong beginnen ten opzichte van hoe ik begon. En mocht je al langer ondernemer zijn, kon het wel eens dat plateau doorbreken waar je al te lang op blijft hangen.
In ons mooie bedrijf hebben we al heel wat mensenlevens mogen zien veranderen. De impact zit hem in bewustwording door het kundig gebruiken van de 4D instrumenten.
Ondernemen is een reis die je maakt, vol avonturen, waar zelfkennis en goede communicatie cruciaal zijn om succesvol te worden, te zijn en te blijven.
Tot nu toe een geweldige reis. Op naar een volgend avontuur…!?
(Foto’s gemaakt door https://jolijnlemstrafotografie.jimdofree.com)
